In de allereerste blog schrijft Sharon een recensie over het boek ‘In Hechtenis’ van Nicci French. Een thriller over moord en verdenkingen.
Tabitha wordt beschuldigd van de moord op haar buurman Stuart Rees en zit daardoor in de gevangenis. Echter, ze kan zich niets herinneren van de dag dat haar buurman is vermoord. Wat ze wél weet is dat ze onschuldig is, daar is ze heilig van overtuigd. Tabitha kan het niet vinden met haar advocaat en ze besluit om haar eigen verdediging te voeren tijdens het proces in de rechtbank. Zal ze haar onschuld kunnen bewijzen?
In Hechtenis
Vol goede moed ben ik aan het boek ‘In Hechtenis’ begonnen. De nieuwste Nicci French was in mijn ogen veelbelovend. Helaas was het niet de Nicci French die ik verwacht had. In mijn ogen was het zelfs een beetje saai en de spanning was vooral erg ver te zoeken.
Vanaf het eerste moment zat ik in het verhaal, alleen ik miste in het verhaal de kenmerken die ik van Nicci French verwacht had. Kenmerken van een echte Nicci French zijn voor mij: van het begin tot het eind spanning, goede verhaallijn, nagelbijtende situaties.
Normaal zit ik nagelbijtend van de spanning de boeken van Nicci French te lezen, maar dit ervoer ik nu helemaal niet. Het was zelfs op sommige vlakken standaard en erg voorspelbaar.
Het boek las wel lekker snel weg en ook al miste ik zeker wat in het verhaal, ik heb geen enkele keer de neiging gehad om het boek weg te leggen. Dat zou ook tegen mijn principes in gaan: het niet uitlezen van een boek.
Personages
Over de personages was ik in dit boek ook niet heel erg over te spreken.
Het hele verhaal draaide om Tabitha. Zij was wel goed neergezet, alleen haar manier van handelen in het boek was ook weer erg voorspelbaar. Zo keerde ze zich tijdens het verhaal steeds tegen alles en iedereen. Wel vond ik haar doorzettingsvermogen daardoor goed naar voren gebracht. Dit is een karaktereigenschap die de schrijver duidelijk bij Tabitha had bedacht.
Verder had ik niet echt een connectie met de personages. Ze werden voor mijn gevoel allemaal wat oppervlakkig omschreven. Er was steeds duidelijk welke link ze hadden met Tabitha of de vermoorde Stuart, maar daar bleef het dan ook bij.
De grootste tegenvaller qua personages kwam tijdens de ontknoping van het plot. Voor mijn gevoel heb ik hem één seconde in het hele verhaal gezien en verder niet meer. Het had beter in elkaar kunnen overgelopen als er ook een perspectief was geweest vanuit de echte dader.
Schrijfstijl In Hechtenis
De schrijfstijl was voor mij prettig. ‘In Hechtenis’ was vlot gechreven en goed te begrijpen. Er waren geen moeilijk te begrijpen situaties in het boek en ik ‘fietste’ er voor mijn gevoel in een rap tempo doorheen. Dit is enerzijds prettigs, maar kan ook zijn keerzijde hebben. Er was weinig spanning in het gehele verhaal en daarom was het ook zo makkelijk te begrijpen en las het ook erg snel weg. Er waren weinig situaties waarbij je na moest denken.
Conclusie
In mijn ogen is ‘In Hechtenis’ helaas echt een gemiste kans van Nicci French. Ik heb dit boek beoordeeld met 3 sterren door de prettige schrijfstijl, maar helaas miste ik teveel onderdelen om het voor mij een bloedstollende thriller te maken.
Lees meer recensies op Lisanneschrijft!
Dit artikel kan affiliate links bevatten. Lees meer over affiliate links.